دوچرخه سواری در کوهستان

آموزش بالا رفتن از تپه با دوچرخه

هنوز نیمی از تپه را بالا نیامده اید که چرخ عقب شروع به چرخیدن و سر خوردن می کند. امکان نشستن روی زین وجود ندارد. امکان برخاستن نیز ممکن نیست؛ و به این ترتیب شما زمین می خورید و دوباره شکست خواهید خورد.
در دوچرخه سواری کوهستان، مسیرهای موجود اغلب ناهموار و غیرمناسب می باشند. سنگ های لغزان و سنگریزه ها، ریشه های درختان، گل و لای و شن، تپه ها را هر چه بیشتر رام نشدنی و در ذهن برخی دوچرخه سواران مانند یک هیولا مجسم شوند.
برای رام کردن این موجود، شما نیاز به آموختن نحوه انتقال نیرو به چرخ عقب و جلوگیری از سرخوردن چرخ در زمان لازم، دارید.
تمامی تکنیک های خوب دوچرخه سواری در زمان بالا رفتن از یک تپه مورد نیاز می باشند. حفظ تعادل هر دو سمت جلو-عقب و طرفین، کلید موفقیت شما در این کار خواهد بود.

چگونه این کار را انجام دهیم
در هنگامی که برف جاده را پوشانده و بادهای تندی در حال وزیدن است، شاید توجه کرده باشید که وانت ها با سوار کردن تعدادی نفر، حمل کیسه های شن یا قرار دادن مقداری بار، اقدام به افزایش وزن قسمت عقب خودرو می کنند تا با این کارها مانع از سرخوردن خودرو شوند. این همان کاری است که باید در هنگام چرخیدن تایر بدون درگیر شدن با زمین یا سرخوردن، انجام دهید. فقط کافیست انتهای بدن خود را روی زین قرار دهید.

حفظ تعادل
یکی از معایب انتقال وزن به قسمت عقب دوچرخه در هنگام بالا رفتن از تپه، کاهش وزن وارده به قسمت جلوی دوچرخه است که ممکن است سبب تک چرخ زدن ناگهانی یا حتی واژگونی به پشت شود. ترفند لازم برای پیشگیری از این حالت قرار دادن وزن خود در قسمت عقب، همزمان با حفظ وزن روی چرخ جلو می باشد. برای انجام این کار:
- در حالی که پایین تنه خود رو در قسمت عقب دوچرخه نگهداشته اید، بالا تنه تان را به جلو خم کنید.
- ران پاهایتان را خم کنید.
- آرنج دستانتان را نزدیک بدنتان و به صورت منعطف نگهدارید.
- سرتان را بالا بگیرید.

اینها مرکز گرانش بدنتان را پایین آورده و وزنتان را در امتداد طول دوچرخه توزیع می کند. میزان خم شدن بدن به سمت جلو به زاویه شیب و نوع مسیرتان بستگی دارد. هر چه میزان لغزندگی و شیب مسیر افزایش می یابد، میزان خمیدگی نیم تنه بالایی بدن نیز باید افزایش یافته و هر چه بیشتر به لوله بالایی تنه نزدیکتر شود.

شما می توانید چانه تان را درست در بالای فرمان قرار دهید، پشتتان کاملاً صاف و خوابیده باشد و باسنتان در هوا قرار گیرد، هر چند این حرکت ممکن است به به ظاهر غیرفنی و خنده دار باشد اما کاملاً موثر و کارا خواهد بود. یادگیری میزان خم کردن پشت و بالاتنه به سمت جلو از نکات ظریف دوچرخه سواری کوهستان می باشد و همه اینها نیازمند تمرین است. به مرور زمان شما خواهید آموخت که چگونه به سادگی و زیرکانه تغییرات لازم را در حرکات بدن به جلو و عقب انجام دهید و از موانع و تپه های بلند بالا بروید.
تمرین: مسیری با طول مناسب و دارای شرایط و تپه های مختلف پیدا کنید. دوچرخه را روی دنده سبک (اما نه خیلی سبک) به طوری که امکان رکاب زدن به بالای تپه را بدهید، تنظیم کنید. حالا تجربه کنید. بدون خم شدن به جلو تمام وزن خود را در قسمت عقب دوچرخه متمرکز و حرکت کنید. حالا به جلو خم شوید. سعی کنید این حالات را در تمامی وضعیت های مسیر و شیب های متفاوت بررسی و تجربه کنید.

رکاب زدن
در هنگام نزدیک شدن به یک تپه، عکس العمل بسیاری از دوچرخه سواران این است که باید با سبک ترین دنده به شکار سراشیبی بروند. این کار جواب نمی دهد و مانند این است که بخواهید تایرهای ماشین تان را روی یخ حرکت دهید. شما با اینکار فقط تعادل خودتان را از دست داده و باعث سر خوردن لاستیک تان خواهید شد. با این تفاسیر، بهتر است از یک دنده سبک مناسب استفاده کنید (که با تمرین فرا گرفته اید) که نه دور پای بالایی نیاز داشته باشید و نه اینکه برای چرخاندن آن مجبور شوید تا با ایستادن روی پدال ها به آنها فشار بیش از حد وارد کنید. سپس، دور پای مداوم و آرام خود را حفظ نمایید و همواره به مهارت هایتان در رکاب زدن توجه داشته باشید.

تعویض دنده
در هنگام رسیدن به یک تپه، پیش از آغاز سراشیبی، تمایل به تعویض دنده احساس می شود. برای افراد مبتدی این بهترین کار است. اما همانطور که قبلاً انتقال وزن بدن به جلو و عقب را برای حفظ تعادل یاد گرفته اید، پس می توانید تغییر دنده را با توجه به تغییرات سرعت، انجام دهید.
تنظیم دنده را طوری انجام دهید که موقع بالا رفتن بیشترین راحتی را احساس کنید، دور پای خود را تا زمانی که حس راحتی را دارید در دنده فعلیتان حفظ کنید. به محض اینکه احساس کردید با هر بار رکاب زدن، دارید از روی زین بلند می شوید و انرژی زیادی صرف چرخاندن پدال ها می شود، دوچرخه را به اندازه یک دنده سبک تر کنید. این کار به حفظ سرعت شما کمک کرده و تپه در نظر شما کوتاهتر جلوه می کند و می توانید با خستگی کمتری به صعود خود ادامه دهید.

یک مسیر خوب انتخاب کنید
انتخاب یک مسیر خوب پیش از بالا رفتن از یک تپه نیز به شما کمک خواهد کرد. یک دوچرخه سوار تازه کار تمایل دارد تا مسیری را انتخاب کند که تعداد کمتری موانع داشته باشد. با اینکه این عمل وی منطقی به نظر می رسد اما مسیری با تعداد موانع کمتر همیشه بهترین مسیر نیست. چرخاندن فرمان برای عبور از کنار یک مانع می تواند سبب از دست دادن تعادل تان گردد، در حالی که اگر از روی همان مانع عبور کنید احتمال حفظ تعادلتان بالاتر خواهد بود.

مطمئناً، شما باید یاد بگیرید که توان مقابله به چه نوع موانعی را دارید و از کدام موانع باید اجتناب کنید. کاملاً واضح است که سنگ ها و صخره ها، ریشه های بزرگ و تر مانع هر نوع پیشرفت و باعث گول خوردن دوچرخه سواران می شوند اما شما می توانید با نیروی خودتان از روی موانع و چیزهای کوچک براحتی عبور کنید.
در هنگامی که در طول مسیر سواری می کنید، چشمانتان باید قادر باشد تا بسرعت مسیر را بررسی نماید. خط دیدتان را از جلوی لاستیک تا 5 متر جلوتر دنبال کنید و سپس همان مسیر را تا جلوی چرخها مجدداً بررسی کنید. مسیر را برای سنگ های بزرگ، ریشه ها، شن و ماسه و هر چیزی که به آسانی می تواند مانع از حرکت شما به جلو شود، بدقت نگاه کنید. در این حین شما قسمت های ناهموار زمین و مسیرهای مشخصی که دوچرخه تان توان رفتن به آنجا را داشته یا نداشته باشد را خواهید دید. با کسب تجربه های بیشتر، چشمانتان قادر به شناسایی نقاطی از مسیر خواهد بود که در نظر سایرین امکان عبور از آن قسمت ها وجود ندارد.

نگاه کنید، اما نگاه نکنید
یکی از رایج ترین اشتباهات در دوچرخه سواری نگاه خطرناکی است که به مانع پیش روی خود دارند. این در هر دو حالت بالا رفتن و پایین آمدن با دوچرخه صادق است. در هنگام رانندگی وقتی شما به یک یا چند نقطه خارج از جاده نگاه می کنید، سپس توجه خود را کاملاً معطوف جاده می کنید تا میزان انحراف احتمالی خودتان را با حاشیه جاده کشف و اصلاح نمایید. شما از خطرات حواس پرتی آگاهی کامل دارید و از طرفی می دانید که مغز تمایل به حرکت در جهتی دارد که چشمان به آنجا خیره می شوند. این اتفاق در ماشین سواری می افتد و همچین در دوچرخه سواری نیز می تواند برای دوچرخه سواران پیش آید.
برای داشتن بهترین عملکرد، به مانع نگاه کنید و سپس فوراً تمرکز خود را بر روی بهترین مسیر اطراف آن معطوف کنید. با رعایت این مورد مهم در 99.9% موارد شما با موفقیت از نقطه مورد نظرتون عبور کرده و با ایمنی کامل مانع را پشت سر خواهید گذاشت. بعد از آن نیز مجدداً مسیر را به روش گفته شده در بالا بررسی کنید.

با استفاده از این تکنیک ها در یک چالش لذت بخش، قادر به غلبه بر انواع تپه ها با دوچرخه خود خواهید بود و اینجاست که حس موفقیت شیرینی را تجربه خواهید کرد.